Aparaty ortodontyczne ruchome – w przeciwieństwie do aparatów stałych – leczą głównie drobne wady zgryzu u młodszych Pacjentów. Noszenie ich według zaleceń ortodonty jest w stanie efektywnie skorygować zgryz oraz niewielkie odchylenia zębów w okresie wzrostu i rozwoju dziecka, czyli pomiędzy 4. a 12. rokiem życia. Niekiedy również aparat ruchomy może uchronić dziecko przed noszeniem aparatu stałego w przyszłości.
Aparat ortodontyczny ruchomy, zwany również zdejmowanym, to taki, który Pacjent sam zakłada i zdejmuje, nosząc go przez określoną ilość godzin w ciągu dnia oraz na noc. Może być on wykonany tylko na jedną szczęką (np. na górną lub dolną), bądź na obie szczęki jednocześnie. Tego typu aparaty zrobione są najczęściej z akrylu, często kolorowego, klamer, łuków, śrub i sprężyn, czyli elementów kształtujących łuk zębowy. W działaniu aparatu ruchomego wykorzystywana jest zasada eliminacji nacisku i siła przyłożenia. Natężenie działania Pacjent reguluje sobie sam – otrzymuje w tym celu specjalny kluczyk, dzięki któremu aparat może samodzielnie rozkręcać. Aparat ortodontyczny zdejmowany jest prosty w obsłudze, więc nie istnieje ryzyko, że może być używany nieprawidłowo.
Aparaty ruchome – pomimo wielu zalet, do których należy m.in. prosta obsługa, łatwość utrzymania higieny, niższa cena – mają również kilka istotnych wad w porównaniu z aparatami stałymi. Przede wszystkim nie są one skuteczne w leczeniu wszystkich wad zgryzu (metoda ta nie daje możliwości obracania zębów), są dużo mniej precyzyjne od aparatów stałych, a także mniej wygodne.
Aparatów ruchomych nie zaleca się nosić Pacjentom z chorobami przyzębia (wcześniej trzeba zlikwidować stany zapalne w obrębie jamy ustnej). Przeciwwskazaniem może być również alergia na materiały wykorzystywane do produkcji aparatów ortodontycznych.
Aby leczenie ortodontyczne przyniosło zamierzony efekt, musi być odpowiednio zaplanowane i właściwie przeprowadzone. Pierwsza konsultacja ortodontyczna dziecka powinna odbyć się już bardzo wcześnie – kiedy rodzice zauważą początkowe symptomy wady zgryzu. Wtedy też Pacjent powinien wykonać rentgen stomatologiczny po to, aby stomatolog mógł ocenić przebieg i rozmieszczenie zębów.
Gdy Pacjent zostanie zakwalifikowany do leczenia aparatem ortodontycznym ruchomym, na początku ortodonta wykonuje pomiar uzębienia oraz wyciski szczęki w specjalnej masie plastycznej. Na podstawie pobranych wycisków przygotowywany jest odpowiedni ruchomy aparat na zęby. Gdy jest on gotowy do odbioru – ortodonta na kolejnej wizycie szczegółowo ustala plan leczenia (częstotliwość noszenia oraz wizyt kontrolnych).
Efektem noszenia ściąganego aparatu na zęby jest korekta drobnych wad zgryzu.
Aparat ortodontyczny zdejmowany należy nosić ściśle według wskazówek ortodonty – średni dobowy czas noszenia takiego aparatu ortodontycznego powinien wynosić od 14. do 16. godzin dziennie. Ponadto należy regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne ustalone przez ortodontę, a także pamiętać o tym, aby aparat był systematycznie rozkręcany. Po każdorazowym rozkręceniu Pacjent powinien czuć mocniejszy ucisk na zęby. Nieprzestrzeganie zaleceń ortodonty, co do czasu noszenia aparatu ruchomego, wydłuży okres leczenia. W aparacie nie wolno jeść. Ważna jest również odpowiednia higiena. Ruchomy aparat ortodontyczny należy czyścić pastą do zębów i zwykłą szczoteczką. Do przechowywania natomiast służy specjalny plastikowy pojemniczek .
Aparat ruchomy w niektórych przypadkach może być używany jako środek wspomagający w leczeniu aparatem stałym, jednak nie wyleczy on wady zgryzu w przypadku dorosłych Pacjentów.
Leczenie ortodontyczne aparatem zdejmowanym jest bezbolesne. W niektórych przypadkach trzeba jednak się liczyć z koniecznością ekstrakcji kilku zębów.
Ruchomy aparat ortodontyczny nie powoduje próchnicy pod warunkiem, że przestrzegana jest higiena zarówno jamy ustnej, jak i aparatu ortodontycznego.
Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ czas leczenia aparatem ruchomym dla każdego Pacjenta może być indywidualny. Leczenie aparatem zdejmowanym wymaga systematyczności i współpracy ze strony Pacjenta, co oznacza, że musi on nosić aparat ściśle według zaleceń lekarza. W innym przypadku leczenie wady zgryzu się przedłuży.
ORTODONCJA [CENNIK] | CENA |
---|---|
Konsultacja | 150 zł |
Diagnostyka( modele, sesja zdjęciowa, analiza cefalometryczna, plan leczenia) | 350 - 450 zł |
Wygłoszenie opinii lekarskiej | 150 zł |
Wyciski alginatowe / np. orientacyjne w trakcie leczenia/ | 150 zł |
Demontaż aparatu stałego(ze wszystkimi zabezpieczeniami) | 1600 zł |
APARATY STAŁE I PROCEDURY ORTODONTYCZNE: | |
Aparat stały klasyczny( jeden łuk) | od 2000 zł |
Aparat stały estetyczny (1 zamek) | od 100 zł |
Aparat stały z systemem niskiego tarcia( jeden łuk) System Damona | 3 000 zł |
Aparat grubołukowy/ płytka Haasa | 1 400 zł |
Kontrola aparatu stałego | 200 - 250 zł |
Headgear | 600 zł |
Licówka maskująca | 500 zł |
Maska Delaire'a | 800 zł |
Rozklinowanie | 400 zł |
Płytka podnosząca zwarcie | 450 - 600 zł |
Przerzut podniebienny | 600 zł |
Stripping | 150 - 300 zł |
Zawias Herbst'a | 3 000 – 3 500 zł |
Dystalizer Carriere | 1 500 zł |
Aparat fragmentaryczny | 1 500 - 2 000 zł |
Kontrola aparatu fragmentarycznego | 200 - 250 zł |
Zapora dla języka | 350 - 450 zł |
Implant ortodontyczny | 700 - 1000 zł |
APARAT RETENCYJNY: | |
szyna retencyjna | 400 zł |
płytka Schwarz'a | od 1000 zł |
retainer | 400 zł |
Aparaty blokowe/ czynnościowe | 1000 - 1200 zł |
APARAT RUCHOMY | od 900 zł |
Kontrola aparatu ruchomego | 100 - 150 zł |
Naprawa aparatu ruchomego | od 300 zł |
Przekonstruowanie aparatu ruchomego | od 300 zł |
Utrzymywacz przestrzeni | wycena indywidualna |